Μέσα από την πυκνή αλληλογραφία του Φρειδερίκου Νίτσε με φιλικά και συγγενικά του πρόσωπα, ο αναγνώστης βλέπει έκπληκτος αυτό τον μείζονα στοχαστή της παγκόσμιας φιλοσοφίας γυμνό από τον βαρύ θεωρητικό οπλισμό του, να καταγίνεται με τα απλά και ασήμαντα, να ταλαιπωρείται από την πεζή καθημερινότητα, να διστάζει στις σχέσεις του με τις γυναίκες, να τρομάζει, να ερωτεύεται και να μισεί, πάντα αμέτρως και παράφορα. Γίνεται έτσι, ο αναγνώστης, μάρτυρας της υποβόσκουσας σύγκρουσης ανάμεσα στο αέναο φιλοσοφικό σύμπαν του Ζαρατούστρα και την κλειστοφοβική, αυστηρή λουθηρανική ανατροφή του. Πόσο μπορεί να αντέξει κανείς μια τόσο βίαιη πρόσκρουση στον ίδιο τον εαυτό του;