Το πρόβλημα των αμφίσημων, είναι αλήθεια, σχέσεων που μπορούν να διαπιστωθούν, κατά τον έναν ή τον άλλο τρόπο, ανάμεσα στη νιτσεϊκή κοσμοαντίληψη και στον ναζιστικό εθνικοσοσιαλισμό, έχει ως κύρια πηγή του την ιδιάζουσα αντίληψη του Νίτσε σχετικά με τη γερμανική και κατ επέκταση ευρωπαϊκή κουλτούρα, η οποία συγκροτεί συνολικά το έργο του και τις ιδιαιτερότητες των θεωρητικών του εναισθήσεων. Αναμφισβήτητα, το πρόβλημα αυτό περνά μέσα από τις συμπληγάδες της νιτσεϊκής σκέψης και του καθορισμού της ως φιλοσοφικής κοσμοθεωρίας, ή εν πάση περιπτώσει ως ταξινομημένου φιλοσοφικού συστήματος μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο των φιλοσοφικών αντιλήψεων που από την εποχή του Διαφωτισμού δημιούργησαν το μόρφωμα της νεωτερικότητας στην ευρωπαϊκή του διάσταση.
Προσωπικά, έχω την αντίληψη ότι η νιτσεϊκή σκέψη δεν μπορεί να ταξινομηθεί στα πλαίσια αυτής της φιλοσοφικής ενατένισης, αλλά ότι ο νιτσεϊκός στοχασμός αφορά κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, το εγχείρημα διατύπωσης μιας θεωρίας της ευρωπαϊκής κουλτούρας και ιδιαίτερα μιας θεωρίας της κουλτούρας, η οποία εμπλέκει την ιδιάζουσα φύση και δομή του γερμανισμού και των ηθικών, θρησκευτικών και πολιτιστικών προεκτάσεών του εντός του πεδίου ανάπτυξης του ευρωπαϊκού διαφωτιστικού και ρομαντικού πνεύματος.