Ο ευγενικός Μάρτιν Λυντς - Γκίμπον υποθέτει τον εαυτό του κύριο μιας ευχάριστης κατάστασης: έχει μια ωραία σύζυγο που τον λατρεύει και τη λατρεύει και μία τρισχαριτωμένη ερωμένη που αγαπά τρυφερά....
Πώς μπορούσα να αγαπάω έτσι κάποια που ποτέ δεν θα μπορούσα να δω ή να γνωρίσω, εκείνο ακριβώς το πρόσωπο που πάνω απ όλα τα άλλα ήταν για μένα το πιο μακρινό, το περισσότερο μοιραία διαχωρισμένο; Ποιοι φοβεροί καημοί, που ακόμα δεν είχα νιώσει, δεν μου είχαν ακόμα αποκαλυφθεί, μου επιφυλάσσονταν με όλα τούτα;...