"Οι μεγάλοι ποιητές", έχει πει ο Ρ. Β. Τσέημπερς, "μιλούν σε όλους τους καιρούς μέσα από τη γλώσσα, τις συμβάσεις και τις πεποιθήσεις της δικής τους εποχής". Έπεται ότι, για να τους ακούσουμε καθαρά, πρέπει να καταλάβουμε τη δική τους γλώσσα, τις δικές συμβάσεις και πεποιθήσεις και να μη τις συγχέουμε με τις δικές μας. "Πάντως, μέσα στο τραγικό σύμπαν του Σαίξπηρ, οι ήρωες δεν είναι "αλλοτριωμένα αυτόματα": αισθάνονται με ένταση και την ίδια ένταση προκαλούν και σε μας. Πραγματικά, μπορούμε να πούμε πως η επιρρέπεια στον πόνο αποτελεί ακριβώς το ξεχωριστό σημάδι του τραγικού ήρωα." Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι ικανός για μια περισσότερο έντονη χαρά, όπως ακριβώς και για έναν περισσότερο έντονο πόνο απ όσο είναι ένα αυτοματοποιημένο ον."