[...] Το βιβλίο στηρίχτηκε στην κλινική μας εμπειρία και, κυρίως, στο αίτημα των ανθρώπων που γνωρίσαμε να τους βοηθήσουμε να αντιμετωπίσουν τον θάνατο. Ιδού λοιπόν ένα βιβλίο που μιλά ανοιχτά και με ειλικρίνεια για την απώλεια και τον θάνατο. Η προσέγγισή μας θέλαμε να αποπνέει αυτό που είχαμε στο μυαλό μας. Αισιοδοξία και αξιοπρέπεια μπροστά στην απώλεια. Στη συνέχεια θα ήταν πολύ βοηθητικό να συμπεριληφθούν βιώματα ανθρώπων που βρίσκονταν αντιμέτωποι με διαφορετικές καταστάσεις ο καθένας. Θεωρήσαμε επίσης απαραίτητη μια ενότητα που θα περιλαμβάνει ερωτήσεις σχετικά με την αντιμετώπιση της απώλειας, ερωτήσεις καθημερινές, πρακτικές ή θεωρητικές. Με τον καιρό το υλικό εμπλουτίστηκε και προστέθηκε σχετική βιβλιογραφία, προκειμένου το βιβλίο να αγγίζει εξίσου τον μέσο αναγνώστη όσο και τον ειδικό επιστήμονα. Αφετηρία αποτέλεσε η Ιλιάδα του Ομήρου. Με ποιους τρόπους η ομηρική κοινωνία αντιμετώπιζε την απώλεια και τον θάνατο; Πώς ερμηνεύονται τα ταφικά έθιμα, το κλάμα, το μοιρολόι, η μοίρα, η ελεύθερη βούληση, η φιλία, η ανδρεία, η οικογένεια, και πώς η γνώση αυτή μας βοηθά εμάς σήμερα, στο εδώ και τώρα;