Η ιστορία που θα σας διηγηθώ, δεν αρχίζει με το "μια φορά κι έναν καιρό", δεν έχει νεράιδες, βασιλόπουλα. Ωστόσο περιέχει πολλή δράση και περιπέτεια, αλλά και μπόλικη φαντασία, δηλαδή τα απαραίτητα υλικά ενός παραμυθιού. Η "κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη" ξετυλίγεται ως τις μέρες μας, σε μια από τις ομορφότερες περιοχές της Αττικής, το Χαλάνδρι, και συγκεκριμένα σε μια ξεχωριστή γειτονιά εδώ πιο κάτω, τη Ρεματιά Χαλανδρίου. Αργά το απόγευμα, λίγο πριν κοιμηθούν πουλιά και δέντρα, σ ένα σημείο, μετά από λίγο ακούγονται ψίθυροι. Δεν είναι ψίθυροι ανθρώπων, παρά η μυστική φωνή της Ρεματιάς, που δεν μπορούν να την ακούσουν όλοι. Μόνο όσοι με ανοιχτά τα φύλλα της καρδιάς αισθάνονται τα αόρατα μηνύματα της φύσης. Στο σημείο αυτό της Ρεματιάς, όπου υπάρχει πλούσια βλάστηση από δέντρα όπως αμυγδαλιές, αγριαχλαδιές, ευκάλυπτοι, πεύκα και σφενδάμια, υπάρχει κι ένας γερο-Πλάτανος, που λένε ότι είναι χιλίων χρόνων. Επάνω του είναι σκαλισμένο ένα παράξενο μήνυμα που κάποιος κάποτε το σκέφτηκε και το έγραψε. Το μήνυμα αρχίζει έτσι: Ο θησαυρός είναι πάντα εδώ, δίπλα σου. Δεν είναι χρυσάφι, δεν είναι ασήμι. Γύρω απ αυτόν υπάρχουν διάφορα νεοφερμένα δεντράκια. Πευκάκια, θάμνοι, μυρτιές και σπάρτα, τα οποία κάθε τόσο φυτεύουν μεγάλοι και παιδιά που αγαπούν και φροντίζουν τη Ρεματιά. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)