Το να διαβάζει κανείς ποίηση σε μια αντιποιητική εποχή, αποτελεί πράξη επαναστατική. Ο ποιητής οργώνει, σκύβει, φιλάει το χώμα, σκάβει βαθιά το είναι του. Δημιουργεί τις σχέσεις των λέξεων με ρυθμό και μέτρο ανθρώπινο. Δίνει στο μάρμαρο ψυχή να δει το άγαλμα να περπατήσει. Η ποίηση είναι πάνω απ΄΄ όλες τις επιστήμες και τις φιλοσοφίες. Είναι τρόπος ζωής που ομορφαίνει την καθημερινότητα. Ο ποιητής πάσχει από ύπαρξη, ανοίγει το δρόμο για την επανάσταση, δεν ανατρέπει καθεστώτα, αλλά μας μαθαίνει να πεθαίνουμε με αξιοπρέπεια. Ο Κώστας Γκιώνης με τα ποιήματά του γίνεται ανιχνευτής ανθρώπων και κοινωνεί με το λόγο του μέσα στην κοινωνία. Τα ποιήματα του δεν πολιτικολογούν, επαναστατούν. Αν αφαιρεθούν οι τίτλοι, θα φανερώσουν ένα ενιαίο έργο, χωρίς στράτευση και σοσιαλιστικό ρεαλισμό, ένα έργο αντιεξουσιαστικό. Ο ποιητής Κώστας Γκιώνης βουτάει την πένα του στο αίμα της αριστεράς, στην ιστορία τη βουτάει καλλιεργώντας τη μνήμη, και γράφει τον πρόλογο του μέλλοντος. - Δημήτρης Παπαχρήστος