Ο Αλέξανδρος Νάρης καταγράφει τις ζωές τεσσάρων ατόμων, ενός Έλληνα, δύο Γερμανών, και ενός Σκοπιανού, την περίοδο των εθνικιστικών ταραχών που έλαβαν χώρα στη FYROM, μεταξύ Σλαβομακεδόνων και Αλβανών, την Άνοιξη του 2001. Ο Έλληνας ξεκινά την γνωριμία του με την περιοχή μέσα από ένα αφελές πρίσμα· οι δύο Γερμανοί αρχικώς αδιαφορούν και για τη χώρα και για τα προβλήματά της, αλλά βλέπουν τις ζωές τους να ανατρέπονται δραματικά με τραγικές επιπτώσεις γι’ αυτούς και τις οικογένειές τους· τέλος ο Σλαβομακεδόνας, πάσχει από "Γιουγκονοστάλγια" είναι δηλαδή περισσότερο Γιουγκοσλάβος παρά "Μακεδόνας", ενώ μέσα στη δίνη των γεγονότων χάνει ό,τι αγαπούσε κι αρχίζει μια αιματηρή εκδίκηση. Παράλληλα γίνεται μια γνωριμία με την ιστορία της περιοχής όπως την βλέπουν Βούλγαροι, Αλβανοί, Σκοπιανοί και Έλληνες, ενώ αναλύονται και περιγράφονται εκτενώς και με επάρκεια τα στρατιωτικά και τα πολιτικά γεγονότα της περιόδου.