Η Ευρωπαϊκή Ένωση, από την εποχή της γεννήσεώς της ακόμα, έχει επιδοθεί σε έναν συνεχή και συνεπή αγώνα χάραξης και εφαρμογής ορθολογικών κανόνων ανταγωνισμού για τις επιχειρήσεις. Η αναγκαιότητα για απαρέγκλιτη τήρηση των εν λόγω κανόνων μεγεθύνθηκε με γεωμετρική πρόοδο από την έναρξη της παγκόσμιας οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης. Η Ένωση έχει αφοσιωθεί σε εντατικοποιημένες προσπάθειες τόσο για την αποτελεσματική προστασία των μικρών επιχειρήσεων, όσο και για την αποφυγή στήριξης των πάσης φύσεως προβληματικών επιχειρήσεων. Πρωτεύουσες επιδιώξεις της καθίστανται η προώθηση της απελευθέρωσης των αγορών, ο "πόλεμος" ενάντια στα μονοπώλια και ο λεπτομερής έλεγχος τόσο των κρατικών ενισχύσεων, όσο και των συγχωνεύσεων. Είναι σαφές ότι ο υγιής και "εποικοδομητικός" ανταγωνισμός εντός της Ένωσης προσφέρει απλόχερα πολύτιμη αρωγή στις Ευρωπαϊκές επιχειρήσεις ώστε να ισχυροποιούνται και να δύνανται να επιβιώνουν στις ακόμα δυσκολότερες συνθήκες του παγκοσμίου ανταγωνισμού. Στόχος του συγγραφέα είναι να εξετάσει με κριτικό μάτι τις εν γένει δραστηριότητες της Ένωσης στα ακανθώδη αυτά ζητήματα και να αποφανθεί εάν και υπό ποίες προϋποθέσεις υφίσταται πράγματι περιθώριο για οικονομική ανάκαμψη.