Από το 1947 στη μαχόμενη δημοσιογραφία, ο Αγαμέμνων Φαράκος έγινε μέλος της ΕΣΗΕΑ μόλις το 1964, ενώ είχε ήδη θητεία 14 χρόνων σε αθηναϊκές εφημερίδες. Η απαρχή αυτής της θητείας στο "Ριζοσπάστη", το 1947, κρατούσε κλειστές τις θύρες του επαγγελματικού σωματείου. Ακολούθησαν ο πλαστηριακός "Προοδευτικός Φιλελεύθερος" (1950-53), "Η Μάχη" του Ηλία Τσιριμώκου, ο "Εθνικός Κήρυξ" του Παράσχου (1955-59), η "Απογευματινή" και η "Ακρόπολις" των αδελφών Μπότση (1959-69), Τα "Σημερινά" του Σάββα Κωνσταντόπουλου (1970-74), η τηλεόραση της ΕΡΤ (1969-1982), το Αθηναϊκό Πρακτορείο (1969-1990), Η "Βραδυνή" του Τζώρτζη Αθανασιάδη (1974-1989), το MEGA (1989-1991), ως υποδιευθυντής και διευθυντής ειδήσεων, το Κανάλι 5, το μετέπειτα EXTRA του Γιώργου Κουρή (1995-2004), και πάλι η "Βραδυνή", της οικογένειας Μήτση αυτή τη φορά, από το 1997. Παράδοξη πορεία, που όμως εκφράζει σε μεγάλο βαθμό τη μεταπολεμική αθηναϊκή δημοσιογραφία. Μια διαδρομή πενήντα πέντε χρόνων σε ένα δύσκολο αλλά και συναρπαστικό επάγγελμα και η συνεργασία με δεκαεπτά, τουλάχιστον, εκδότες-εργοδότες απεικονίζονται στις σελίδες αυτού του βιβλίου, ζωντανεύοντας για τον αναγνώστη το παρασκήνιο των εφημερίδων και της τηλεόρασης.