Η "Κοινωνία του θεάματος", το εμβληματικό δημιούργημα του Γκυ Ντεμπόρ, αλλά και τα συνθήματα από τον Μάη του 1968, μαζί με τις πειραγμένες αφίσες και τα κόμικς που γυρίζουν τα μέσα έξω: όλ’ αυτά αποτελούν πια αναπόσπαστο κομμάτι του συλλογικού φαντασιακού. Λιγότερο γνωστή είναι η περιπέτεια της Καταστασιακής Διεθνούς. Και όμως, οι Καταστασιακοί ήταν εκείνοι που, μένοντας στη σκιά των φοιτητικών εξεγέρσεων, μετέδωσαν στη νεολαία τις ανατρεπτικές ιδέες τους, με έναν και μοναδικό σκοπό: έναν καινούργιο ύμνο σε μια καινούργια ζωή, που θα ήταν και ποιητική και καθημερινή.