Η Παναγιώτα Ξένου, γεννήθηκε με προοπτικές δυσοίωνες. Άλλαξε την πορεία της μοίρας, αρπάζοντας τις ευκαιρίες. Ξεπέρασε τον σωματικό πόνο, την μοναξιά, τον ιδρυματισμό. Κι ό,τι δεν κατάφερε να ξεπεράσει, το έκλεισε στο καβούκι της. Οι κεραίες της, ευαίσθητες στον κίνδυνο που ελλοχεύει, την προειδοποιούν και την προφυλάσσουν. Δεν ρισκάρει για να μην πληγωθεί ξανά και το μυστικό της κουλουριάζεται στην ασφαλή σκοτεινιά του λαβύρινθου του κελύφους της. Όμως εκεί έξω, μαζί με τον ενδεχόμενο κίνδυνο του πόνου, υπάρχει και το φως. Οι κεραίες εντοπίζουν το νέο μήνυμα, που συνοδεύεται από το δίλημμα: Να αφήσει την ασφάλεια της σκοτεινιάς, εκθέτοντας το μυστικό της στον ήλιο;