Οι νεκροί της ζωής : Ο Κώστας Παρορίτης αφιερώνει τη συλλογή του αυτή στις "φτωχές ψυχούλες που δεν αναγαλλιάσανε ποτέ στο φίλημα το ζωοποιό της Αλήθειας και της Αγάπης", στους "κακότυχους κυνηγητάδες κάποιου Ήσκιου που όλο τους φεύγει από τα χέρια". Πρόκειται για μια συλλογή διηγημάτων που πρωταγωνιστές τους είναι κυρίως άνθρωποι του λαού, άνθρωποι που η κοινωνία τους έχει βάλει στην άκρη της ζωής και μάταια προσπαθούν να σηκώσουν το ανάστημά τους. Δείχνουν την αδικία, την αδικία που πρέπει ν αλλάξει· για να γίνει ο κόσμος καλύτερος απ αυτόν που ζουν οι ήρωές τους. Εξάλλου είναι χαρακτηριστικό ότι η έκδοση της συλλογής αυτής οδήγησε στην παύση του Κώστα Παρορίτη για ένα μήνα από το Εκπαιδευτικό Συμβούλιο το 1908, εξαιτίας της ιδεολογικής του στράτευσης που διαπερνά όλα τα διηγήματα της συλλογής.