Υπάρχει η άποψη ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες απαγορεύθηκαν από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄ το 393 μ.Χ. Παρά ταύτα, υπάρχουν πληροφορίες ότι το 425 μ.Χ., που ήταν ολυμπιακό έτος, επί Θεοδοσίου Β , έγιναν οι αγώνες, έστω και με τεράστια προβλήματα. Πουθενά στο Θεοδοσιανό κώδικα δεν καταχωρίζεται διάταγμα απαγόρευσης των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Θεοδόσιος Α΄ (378-395 μ.Χ.), όπως και ο εγγονός του Θεοδόσιος Β΄ (408-450 μ.Χ.), απλώς εξέδωσαν διατάγματα κατά του παγανισμού, τα οποία είχαν άμεσες συνέπειες για την τέλεση των αγώνων, ως συνδεδεμένων άμεσα με την λατρεία του Ολυμπίου Διός. Η λατρεία του ήταν πάντοτε το κλειδί, το κεντρικό χαρακτηριστικό των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων. Τις περισσότερες πληροφορίες για τα ολυμπιακά αθλήματα αρυόμαστε από τους πατέρες της Εκκλησίας, οι οποίοι χρησιμοποίησαν τους αγώνες ως παράδειγμα (exemplum olympicum) και αφορμή για πνευματική διδασκαλία. Δεν δίστασαν να εκλάβουν στοιχεία των αγώνων ως προτυπώσεις ή αλληγορήσεις χριστιανικών σημαινομένων.