Όταν Οι παράνομοι πρωτοκυκλοφόρησαν, το 1976, κι άρχισαν να δημοσιεύονται σε μετάφραση σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, ένας Γερμανός εκδότης, παρά το συμβόλαιο που χε υπογράψει, υπαναχώρησε εξηγώντας ότι, σύμφωνα με κάποιο άρθρο του δυτικογερμανικού συντάγματος, το βιβλίο κινδύνευε να θεωρηθεί «ανατρεπτικού περιεχομένου» και «εξύμνηση της διεθνούς τρομοκρατίας και των τρομοκρατών». Παρά την κυκλοφοριακή τους επιτυχία, Οι παράνομοι δεν έπαψαν να ενοχλούν τους «υγιώς σκεπτόμενους». Αυτό το μυθιστόρημα, όπως ειπώθηκε σε κάποια εκπομπή της Γαλλικής Ραδιοφωνίας, «είναι ένα καθρέφτης που αποκαλύπτει στην εποχή μας το άσχημο πρόσωπό της». Και η εποχή μας, ειδικά σήμερα, όχι μόνο αρνείται να δει την ασχήμια της, αλλά κάνει ό,τι μπορεί για να απομακρύνει από γύρω της τους καθρέφτες. Μερικοί από τους βασικούς ήρωες αυτού του βιβλίου, ο Έλληνας ναυτικός Μέμος Γυαλούρης, ο Ισπανός Γιωακείμ, οι Παλαιστίνιοι Γιασέρ και Τζαμήλα, ο Γερμανός δημοσιογράφος Αμπρόζιους Πάουλους και ο πρώην γκεσταπίτης Χανς συνεργάζονται, άλλος θεληματικά άλλος άθελα, για την οργάνωση μιας δίχως προηγούμενο αεροπειρατείας. Η διεθνής τρομοκρατική συνεργασία που αναπτύσσεται με βάση το μεταναστευτικό συνονθύλευμα που σκυλοδουλεύει για τη γερμανική ευημερία δεν είναι τυχαία: Οι παράνομοι γράφτηκαν τότε που η κοινωνική αδικία κι η φτώχεια άρχισαν να αποκτούν πλανητικές διαστάσεις. Σήμερα που αυτές οι πληγές έχουν γίνει παγκόσμια πραγματικότητα, Οι παράνομοι είναι ακόμα πιο επίκαιροι. Οι παράνομοι είναι ένα από τα ελάχιστα λογοτεχνικά βιβλία που καταπιάστηκαν με το θέμα της διεθνούς τρομοκρατίας και που είχαν πανευρωπαϊκή απήχηση. Ξαναδουλεμένο από το συγγραφέα του Κάστρου της μνήμης και της Κλεμμένης ζωής, με μια συναρπαστική πλοκή που θυμίζει αστυνομικό μυθιστόρημα, το έργο αυτό αποτελεί επίσης μια πολύτιμη πρόσβαση για την κατανόηση του κόσμου μέσα στον οποίο ζει και εξελίσσεται η σημερινή Ελλάδα.