«Οι πατριώτες» είναι ένα μυθιστόρημα-ποταμός, του οποίου ο χρονικός ορίζοντας εκτείνεται σε έναν ολόκληρο αιώνα, από τα τέλη του 19ου έως τα τέλη του 20ού. Ο χώρος είναι η Πιερία με τα αγάννιφα όρη της, η Κατερίνη, που από θλιβερή τουρκόπολη των στενόδρομων και των λασπότοπων, μετεξελίσσεται σε όμορφη πόλη δομημένη σε πολεοδομικό σχεδιασμό, αλλά και όλη η Ελλάδα και όχι μόνο. Οι ήρωες αυθεντικοί, μορφές αρχετυπικές, ζουν το «τραύμα», τη συγκλονιστικότερη για τον ελληνισμό ιστορική περίοδο και διελαύνουν προς το μέλλον τους με την Ιστορία πανταχού παρούσα να καταπίνει ζωές. Αλλοι μέσα στον στρόβιλο των γεγονότων αποδύονται απλώς σ έναν αγώνα επιβίωσης κι άλλοι σ έναν αγώνα πλέριας ζωής, προσφοράς κι αυτοθυσίας, καθώς επιχειρούν να πηδήσουν πάνω από τον ίσκιο τους. Η συγγραφέας εισβάλλει στον γεωμετρικό χώρο της ψυχής τους κι εξιστορεί τους πολύτροπους δρόμους της πολύπαθης ζωής τους, ενώ συγχρόνως εξερευνά τις ρωγμές της ανθρώπινης συμπεριφοράς, σκιαγραφεί πτυχές της ανθρώπινης καρδιάς, ανιχνεύει τα όρια του ανθρώπινου είναι, συγκατανεύει στην οδύνη και στην ομορφιά.