«Όλες οι γυναίκες είμαστε ποδηλάτισσες. Μια ζωή πρέπει να τραβάμε μπροστά κρατώντας ισορροπίες», λέει η θεία Βιργινία, μια από τις ηρωίδες του βιβλίου. Όταν οι γυναίκες είναι και μέλη μιας μειονότητας οι ισορροπίες είναι πιο λεπτές όπως διαπιστώνει ο αναγνώστης, καθώς μέσα από τη ζωή μιας οικογένειας Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης παρουσιάζεται η κατάσταση που επικρατούσε στην Πόλη και την Ίμβρο σε μια περίοδο που σημαδεύτηκε από τις εξελίξεις στο Κυπριακό (Δεκαετίες ’50, ’60,’70). Η μικρότερη κόρη της οικογένειας, η Μαργαρίτα, ετοιμάζεται να φύγει για την Ελλάδα. Μαζεύοντας τα πράγματά της ανακαλύπτει το ημερολόγιο που κρατούσε η μεσαία κόρη, η ζωηρή Νίκη, η οποία το εγκατέλειψε καθώς έφυγε ξαφνικά από το σπίτι. Η ανάγνωση του ημερολογίου, το οποίο έγραφε η Νίκη όταν ήταν δέκα χρονών, μας μεταφέρει είκοσι χρόνια πίσω και ξυπνά τις αναμνήσεις της Μαργαρίτας για τα περιστατικά που αναφέρει η αδελφή της. Οι σκέψεις της νεαρής καθώς διαβάζει ανοίγουν ένα διάλογο με το περιεχόμενο του ημερολογίου, ο οποίος οδηγεί στην ανακάλυψη ενός σκοτεινού μυστικού. Ταυτόχρονα γίνεται εμφανές πως η καθημερινότητα των απλών ανθρώπων –ο βιοπορισμός, οι έρωτες, οι φιλίες, οι κοινωνικές εκδηλώσεις– επηρεάζεται άμεσα από τις πολιτικές εξελίξεις. Η αφήγηση που βασίζεται και σε προσωπικά βιώματα της συγγραφέως «ισορροπεί» ανάμεσα στις αυθόρμητες ημερολογιακές καταγραφές ενός παιδιού και τις σκέψεις μιας νέας γυναίκας.