[...]Το παρόν έργο, επιστημονικά πειθαρχημένο και με την υποστήριξη αδημοσίευτων αρχειακών πηγών, αποτελεί μία από τις πλέον αξιόπιστες μελέτες για τις οθωμανικές ελίτ και τη σημασία των στρατιωτικο-διοικητικών "οίκων" της οθωμανικής περιφέρειας. Συγκεκριμένα, ο συγγραφέας περιγράφει τη διάρθρωση των "οίκων" των αξιωματούχων-"δούλων της Υψηλής Πύλης" που αναλάμβαναν τα υψηλά, εκτός κεντρικού μηχανισμού, πόστα του μπεηλέρ-μπέη (beyler-beyi, διοικητή επαρχίας) και του σαντζάκ-μπέη (sancak-beyi, διοικητή επαρχιακού διαμερίσματος) και αναλύει τις μεταξύ τους σχέσεις, καθώς και τις σχέσεις τους με την κεντρική αυτοκρατορική διοίκηση, από το 1550 έως το 1650.[...]