Η παραγωγή, η διανομή, η ανταλλαγή και η κατανάλωση αποτελούν διαδικασίες που εξασφαλίζουν την αναπαραγωγή των υλικών όρων της διαβίωσης των κοινωνιών. Οι διαδικασίες αυτές όμως δεν μπορεί να γίνουν κατανοητές μόνο μέσα από μια στενά οριζόμενη οικονομική επιστήμη. Η οικονομική ανθρωπολογία συγκροτεί και παραθέτει εννοιολογικά εργαλεία για τη μελέτη αυτών των ζωτικής σημασίας διαδικασιών. Εργαλεία τα οποία αφενός εμπλουτίζουν τη μέχρι τώρα συζήτηση και αποτελούν βάση και αφετηρία των νέων σχετικών ερευνών. Στηριγμένο σε εκτενείς εθνογραφικές έρευνες, το βιβλίο βρίσκεται στον αντίποδα των απόψεων που θεωρούν την οικονομική σφαίρα ανεξάρτητη και αυτόνομη από τις λοιπές κοινωνικές δραστηριότητες και σχέσεις. Η κατεύθυνση αυτή της συγγραφέως την οδηγεί σε μια νέα εννοιολόγηση της οικονομικής ανθρωπολογίας και των προκλήσεων που αντιμετωπίζει ως κλάδος που επιχειρεί να συζητήσει τα ζητήματα κοινωνικής αναπαραγωγής, επιδιώκοντας ταυτόχρονα τη διεπιστημονικότητα των σχετικών ερευνητικών πεδίων. Το τελευταίο, σε συνδυασμό με τη σαφήνεια και τη γλαφυρότητα της συγγραφέως, καθιστά το βιβλίο υποχρεωτικό ανάγνωσμα για όσους ενδιαφέρονται ή απλώς έχουν την ανάλογη περιέργεια για τις καταβολές αλλά και τις σημερινές συνιστώσες των οικονομικών φαινομένων και των ζητημάτων κοινωνικής αναπαραγωγής εν γένει.