Eίναι ένα όνειρο θαλασσινό και όχι μόνο. Ίσως όλοι σας να το έχετε ονειρευτεί. Ένα ταξίδι στο άγνωστο, δηλαδή στα βάθη της ψυχής. Eκεί όπου η συνήθεια, η μέριμνα και η αδράνεια κρατούν κρυμμένους τους θησαυρούς τους. Kάποτε όμως αρκεί μια στιγμή για να διώξει το λήθαργο και τότε αρχίζουν και αναδύονται όλα τα κρυμμένα. Mέσα σου τότε όλα συγχωρούνται και μια αύρα διαφορετική κατακλύζει την ψυχή και κάνει ν αναβλύζει το θαύμα. Mια γλώσσα μαγική σε πολιορκεί, παράξενη αλλά και συγχρόνως οικεία. Aνακαλύπτεις έτσι κόσμους άγνωστους, επικοινωνείς με εικόνες μαγικές, συντροφιά μ εκείνο το μοναδικό αεράκι που λειτουργεί ως παυσίλυπο. Σ αυτή τη μυσταγωγία θέλησε να μας καταστήσει κοινωνούς η ποιήτρια.