Μέσα στις σκιές των δασών του Ολύμπου διατηρήθηκαν οι θρύλοι και οι παραδόσεις. Οι παλιές ιστορίες των ανθρώπων δεν ξεχάστηκαν, ενώ δημιουργήθηκαν και νέες το ίδιο σπουδαίες. Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής τυραννισμένοι από το βάρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, διαθέτοντας πενιχρά μέσα, καλούνταν να πάρουν σημαντικές αποφάσεις για τη συνέχιση ή τον αφανισμό του Γένους των Ελλήνων. Το δαχτυλίδι του Μίνωα επιτέλεσε με τον τρόπο του ένα μοναδικό έργο, δίνοντας την αρχέγονη δύναμη στους απλούς ανθρώπους της εποχής να αντέξουν την καταδυνάστευση των δυνάμεων που κυρίευσαν τον αρχαίο τόπο. Να διατηρήσουν τις μνήμες τους και να συνεχίσουν τις ζωές τους σε απομονωμένα χωριά πάνω στις δύσβατες πλαγιές των άγριων βουνών της Ελλάδας. Ένας νέος Αντίμαχος και ένας καλόγερος ζώντας μέσα στις πλαγιές του Ολύμπου διηγούνται τις ζωές τους και δένουν όλες τις ιστορίες που προηγήθηκαν. Ο «Όλυμπος Μαινόμενος» αναδεικνύει δύο ξεχωριστές ιστορικές στιγμές μέσα από τις απλές ζωές ανώνυμων ηρώων. Η τελευταία μάχη των Μακεδόνων με τους Ρωμαίους στην Πύδνα και το τέλος της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας αναπλάθονται μέσα στις σελίδες του βιβλίου έχοντας όμως σαν οδηγό τους ανώνυμους ανθρώπους του βουνού. Αν και διαβάζεται ανεξάρτητα, αποτελεί το τελευταίο μέρος της τριλογίας, ακολουθώντας τους «Μακεδόνες του Αλέξανδρου» και τους «Κρήτες του Μίνωα».