Με ποιον τρόπο αντιστέκονται, στο μάτι του κυκλώνα, ζευγάρια και άνθρωποι μονάχοι, γονείς και παιδιά, νέοι και ηλικιωμένοι στα πλήγματα της κρίσης; Το "Όταν φιλούσαμε το ψωμί" διηγείται, με διεισδυτικό και συγκινητικό τρόπο, τη ζωή καθημερινών ανθρώπων της διπλανής πόρτας: μιας οικογένειας που επιστρέφει από διακοπές αποφασισμένη να συνεχίσει απαράλλαχτη την καθημερινή της ρουτίνα, ενός διαζευγμένου που ακούγεται πίσω απ τη μεσοτοιχία να κλαίει, της γιαγιάς που στολίζει το χριστουγεννιάτικο δέντρο μήνες νωρίτερα για να δώσει κουράγιο στους δικούς της, μιας γυναίκας που αποφασίζει να επαναπροσδιορίσει την ύπαρξή της και επιστρέφει στην ύπαιθρο για να ζήσει στη γη που έθρεψε τους προγόνους της... Στο κομμωτήριο, στο μπαρ, στα γραφεία ή στο Κέντρο Υγείας, οι ήρωες σ αυτό το σπονδυλωτό μυθιστόρημα θα ζήσουν γλυκόπικρες στιγμές μιας απρόσμενης αλληλεγγύης, στιγμές αγανάκτησης και οργής, αλλά και τρυφερότητας και επιμονής. Και θα καταλάβουν γιατί οι παππούδες τους τους έμαθαν, όταν ήταν μικρά παιδιά, να φιλούν το ψωμί.