Όταν μπήκε ΕΝΦΙΑ στην καλύβα του Καραγκιόζη και φόρος μεταποίησης στο αυγό που έκανε μια κότα που είχανε, επειδή η Αγλαΐα το τηγάνιζε με αλατοπίπερο, η καραγκιόζικη οικογένεια βρέθηκε άστεγη στο βασίλειο των Εξαρχείων. Σ αυτό το ιδιότυπο κράτος εν κράτει ο καθένας διάλεξε τον ρόλο του και άρχισαν να τους επισκέπτονται οι ήρωες του ευρύτερου θιάσου, ως τον Μεγαλέξανδρο και την Ωραία Ελένη. Βασικό πρόσωπο ο Μορφονιός που έγινε πρωθυπουργός και μεγαλώνει η μύτη του ανάλογα με τα ψέματα που λέει. Εκεί θα τους επισκεφτεί μια μέρα και η καγκελάριος Μέρκελ. και τότε: - ΜΕΓΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ: Είμαι ο Μεγαλέξανδρος ο Μακεδόνας. - ΑΓΓΕΛΑ: Είμαι η καγκελάριος της Γερμανίας. ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ: (στην Αγλαΐα). Της πουτάνας το κάγκελο θα γίνει, το δα εγώ τ όνειρο. (Στο φιδάκι το Διαμαντή που τρύπωσε κάτω από το καφάσι). Έξελθε, κατηραμένε όφι, άρχισαν τα όργανα... Τα Εξάρχεια θυμίζουν καραγκιόζικο σκηνικό. Τρώνε, πίνουν και νηστικοί κοιμούνται. Πέφτει ξύλο και από τον Βεληγκέκα και από τον Μπαρμπα-γιώργο. Ρημαδιό κάθε μέρα η παράγκα. Όλες οι φυλές του κόσμου. Λεπτότητα και χοντροκοπιά. Τεμπελιά και εργατικότητα. Κατάσταση θυμοσοφίας. Πού θα πάει; Κάποια στιγμή θα περάσει και η Καγκελάριος από εκεί με τον Μορφονιό μας.