[...] ... δεν είναι ένα βιβλίο ιστορίας ούτε απευθύνεται σε μελετητές ιστορίας. Απευθύνεται μάλλον στους νέους, στα παιδιά μας, που πρέπει να μάθουν ή που δεν πρέπει να ξεχάσουν το σπουδαίο παρελθόν αυτής της μικρής περιοχής, που όμως είχε δυσανάλογα μεγάλη προσφορά σ αυτό που υπερήφανα ονομάζουμε πατρίδα και Ελλάδα. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει μέλλον για το λαό που δε γνωρίζει ή έχει ξεχάσει το παρελθόν του. ... είναι μία πρόκληση και συγχρόνως πρόσκληση σ όλους όσους βρίσκουν αληθινό νόημα περνώντας την πόρτα ενός μουσείου ή προσεγγίζοντας έναν ιστορικό τόπο. ... είναι τέλος, απόδοση οφειλόμενης τιμής σ αυτούς που χάθηκαν στα φατνώματα των πολυβολείων χωρίς να γνωρίζουν το μέγεθος της προσφοράς τους σ αυτή τη χώρα, όπου με το μεγαλείο της ψυχής τους με τη θυσία τους επικύρωσαν το δικαίωμα του λαού της να ζήσει ελεύθερος... ("αντί προλόγου" από τους συγγραφείς του βιβλίου)