Οι "Ουρανοί", μελάνια σε χαρτί, τελευταία εργασία του Κωνσταντίνου Παπαμιχαλόπουλου, δεν είναι παρά ένα πρόσχημα, μια αριστοτεχνικά μεταμφιεσμένη δήλωση πίστης του, μια εμμονή στις δυνατότητες του σχεδίου και της ζωγραφικής ως εικαστικού αξιώματος. Μοιάζουν με οθόνες που πάνω τους προβάλλονται τα οράματά του για την πορεία φύσης και πολιτισμού. Είναι τόποι συγκρούσεων και αντιπαλότητας ανάμεσα στην ανεξέλεγκτη δυναμική του φυσικού στοιχείου και στη μεθοδευμένη αντίστιξη της ανθρώπινης υπεροψίας. Ακόμη είναι φαντασιακά πεδία του πολιτισμού μας, λεπτομέρειες ενός κολοσσιαίου "ζωγραφικού" έργου, που πραγματεύονται με δεξιοτεχνική ευκρίνεια, διαύγεια και βαθύτητα τις θεμελιακές φαντασιώσεις, πονήματα ανθρώπων και θεών. [...] (από τον πρόλογο της Θάλειας Στεφανίδου)