[...] Φεύγοντας ο π. Μάρκος, εκτός από μια μαρτυρία ζωής, άφησε και το γραπτό του λόγο. Πρόκειται για ένα αληθινό χρυσωρυχείο, απ όπου μπορεί να αναδειχτεί πλούσιο υλικό. Είναι γνωστό πως κάθε λόγος, προφορικός ή γραπτός, καθρεπτίζει τα μύχια της υπόστασης του ανθρώπου. Κατά τη γνώμη μου, στις σημερινές συνθήκες, καλύτερη βιογραφία δε θα μπορούσε να συνταχτεί. Με τούτη την έκδοση, παρουσιάζονται στοιχεία μιας "αυτοβιογραφίας" με αντικείμενο την κινητήρια δύναμη της ύπαρξης του π. Μάρκου, και μάλιστα μέσα από το δικό του γλαφυρό λόγο. [...] (πρόλογος, π. Γαβριήλ Μαραγκός)