Το Παιδαγωγικό ποίηµα αναδεικνύει τη γιγάντια προσπάθεια που κατέβαλαν οι µπολσεβίκοι προκειµένου να δηµιουργήσουν και να διαπαιδαγωγήσουν το σοβιετικό άνθρωπο, τον άνθρωπο που κλήθηκε να θεµελιώσει και να αναπτύξει το πρώτο κοινωνικό σύστηµα στην ανθρώπινη ιστορία στο οποίο καταργήθηκε η εκµετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Έχει µεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και κατέκτησε τη διεθνή αναγνώριση. Εκτιµώντας την αξία του έργου αυτού, ο Λουί Αραγκόν έγραφε: "Το βιβλίο αυτό δεν έχει προηγούµενο. Είναι ένας νέος τύπος βιβλίου. Τίποτα δεν µπορεί να σκιάσει την ακτινοβολία του ή να φράξε το µέλλον του." "...Κι εγώ όσο πιο πολύ σκεφτόµουν και προβληµατιζόµουν τόσο έβρισκα πιο πολλές οµοιότητες ανάµεσα στα προτσές διαπαιδαγώγησης και στα συνηθισµένα προτσές της υλικής παραγωγής... Η προσωπικότητα του ανθρώπου εξακολουθούσε µέσα στη σκέψη µου να µένει τέτοια µε όλη της την πολυπλοκότητα, τον πλούτο και την οµορφιά της, όµως µου φαινόταν πως, ακριβώς γι αυτό, απέναντί της πρέπει να χρησιµοποιήσεις πιο ακριβολογηµένους µετρητές, µε µεγαλύτερη ευθύνη κι εµπιστοσύνη... Ένας βαθύς και µελετηµένος συσχετισµός ανάµεσα στην παραγωγή και στη διαπαιδαγώγηση όχι µονάχα δεν πρόσβαλλε τη γνώµη µου για την αξία του ανθρώπου, αλλά αντίθετα, µε πότιζε µε έναν αφάνταστο σεβασµό προς τον άνθρωπο..."