Ποιητική συλλογή που, όπως μας προδιαθέτει κι ο τίτλος της, διακατέχεται από το στοιχείο του έρωτα. Μέσα από ολιγόστιχα ποιήματα σε λυρικό τόνο ο ποιητής δίνει διέξοδο στον πλούσιο συναισθηματικό του οίστρο, έχοντας ως κοινή συνισταμένη τον έρωτα και τη δύναμή του στις ανθρώπινες σχέσεις. *** Πανσέληνος έρωτας Σε τόσους γαλαξίες πρόστρεξα, ποιο αστέρι σου οφείλω ακόμα; Κλέβω την άνοιξη κατ’ έτος, ποιο λουλούδι σου χρωστώ; Έχω αφήσει άφωνα τα πουλιά, ποιο τραγούδι τους δεν σου είπα; Έχω απόθεμα απ’ τον ήλιο ακτίνες, τις μέρες συννεφιάς σου τις χαρίζω. Όλες τις νύχτες διαλέγω όνειρα, για να έχεις δικό σου κόσμο κι απ’ τους πανσέληνους έρωτες, κράτησα το μεδούλι και σε πότισα. Τι σου οφείλω ακόμα;