Τα παιδιά του τόπου μου με φωνάζουν "Στραβαφτιά" αλλά η κυρά μου με είπε "Φιλαράκο" και από τότε θέλω να με λένε έτσι....

Όταν ακούγονται παραμύθια λαϊκά, ο λόγος των ανθρώπων του κόσμου ανοίγει δρόμους μέσα στα σκοτάδια....

Ογδόντα μία ιστορίες του συλλογικού φαντασιακού απαγκιάζουν σε τούτη τη συλλογή μνήμης...

Εκατό χρόνια από την εθνική τραγωδία του 1922 και τον τραυματικό ξεριζωμό του ελληνικού στοιχείου από τα χώματα της μικρασιατικής γης, τα λαϊκά παραμύθια αποτέλεσαν διαχρονικά αποκούμπι κι εφαλτήριο για καινούργια ξεκινήματα, για νέες αναστάσεις προς το φως, αναγκαίων, ικανών και ζωτικών επανεκκινήσεων μέσα από τα σκοτάδια της καταστροφής και του πολύμορφου θανάτου, κυριολεκτικού και συμβολικού σε νέα χώματα άγνωστα και πολλές φορές αφιλόξενα...

Εξήντα συν τρία λαϊκά παραμύθια της προφορικής παράδοσης, από μια βιβλιογραφία εκατόν είκοσι ετών (1836-1956) διατρέχουν το μεγαλύτερο μέρος της ιταλικής χερσονήσου σε όλα τα μήκη και πλάτη της, προερχόμενα από την πλειοψηφία των ιταλικών περιφερειών, προκειμένου να μεταφέρουν σημαντικά πανανθρώπινα μηνύματα ενσυναίσθησης, προσωπικού και συλλογικού αναστοχασμού, διαπροσωπικής ανάπτυξης, ενδοπροσωπικής ενδυνάμωσης, οικογενειακής ισορροπίας, συναισθηματικής συνύπαρξης, κοινωνικής συνοχής, φιλοσοφικής ωρίμανσης, ψιθυρίζοντας-με το μοναδικό τρόπο που γνωρίζουν-αλήθειες κάτω από μεγάλα ψέματα...

Ενενήντα έξι ιστορίες και αφηγήσεις ξεδιπλώνονται κάτω από τη σημαία του Σταυρού για να μεταφέρουν ηρωικές πράξεις με τη χάρη του Αγιασμού στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821...

Ένα μοναδικό βιβλίο με την ιστορία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη...