Μια αγράμματη γιαγιά που ξέρει λίγα ιταλικά. Ένας παππούς ταχυδρόμος που βοηθούσε ερωτευμένους ν’ ανταλλάσσουν γράμματα. Μια κουρτίνα ενθύμιο της προσφυγιάς. Δύο παιδιά που γκρεμίζουν τις διαφορές τους, φτιάχνοντας γλυκά από λάσπη και πέταλα λουλουδιών. Μια μεταφυσική ιστορία σύντομης αγάπης. Ένας αλκοολικός παρίας με φωνή αηδονιού. Είκοσι διηγήματα μικρής φόρμας. Είκοσι ιστορίες, άλλοτε αστείες, άλλοτε γλυκόπικρες αλλά κατά βάση νοσταλγικές. Στιγμιότυπα μιας άλλης εποχής ή αποσπάσματα του παρόντος, στιγμές φαινομενικά ασήμαντες που αποκτούν βάρος, όταν τις κοιτάξεις ξανά, αποκαλύπτοντας τις αθέατες πτυχές της καθημερινότητας και της ανθρώπινης φύσης. Όπως ένα φωτογραφικό κλικ που απαθανατίζει όχι μόνο μορφές αλλά και συναισθήματα, οι ιστορίες αυτές εστιάζουν στις λεπτομέρειες: σε ένα βλέμμα, μια χειρονομία, μια σιωπή. Στις μικρές ψηφίδες που, αν τις συναρμολογήσεις, φτιάχνουν το μωσαϊκό μιας ζωής.