"Ο κόσμος είναι δομημένος κατ αυτόν τον τρόπο, ώστε για να προσφέρεις στον κόσμο δεν γίνεται διαφορετικά, παρά μόνο πληρώνοντας γι αυτό με μαρτύρια και διωγμούς. Όσο πιο ανιδιοτελές είναι το δώρο, τόσο πιο σκληροί είναι οι διωγμοί και τόσο πιο φοβερά τα μαρτύρια." Αυτές οι λίγες γραμμές συμπυκνώνουν την αλήθεια της ζωής και του κόσμου τούτου. Γράφτηκαν από έναν θαυμάσιο άνθρωπο, ο οποίος έζησε στον περασμένο αιώνα στη Ρωσία, βίωσε άδικους διωγμούς, εξορίες, βασανιστήρια και τουφεκίστηκε από το άθεο Σοβιετικό καθεστώς, ως "δώρο" για όλα όσα προσέφερε στην κοινωνία, στην επιστήμη, στην τέχνη. Ο π. Παύλος Φλωρένσκυ ήταν μία ιδιαίτερη, μία χαρισματική προσωπικότητα! Μαθηματικός, θεολόγος, φιλόσοφος, επιστήμονας, μηχανικός, ποιητής, ζωγράφος, ο Ρώσος "Λεονάρντο Ντα Βίντσι", έτσι όπως τον αποκαλούσαν οι σύγχρονοί του μεγάλοι καλλιτέχνες. Με το παράδειγμα της ζωής του, μέσα από τα βιβλία του, αλλά πάνω από όλα με το θάρρος του να συνεχίσει να φοράει το αγιασμένο ράσο σε εκείνους τους φοβερούς καιρούς, οδήγησε πολλούς ανθρώπους στον Χριστό, στην ορθόδοξη πίστη. Προς το τέλος της ζωής του, πικραμένος από τις πολλές άδικες διώξεις και κακουχίες που υπέστη, έγραφε στα παιδιά του: "...Εάν στην κοινωνία δεν είναι απαραίτητοι οι καρποί της δουλειάς τόσων ετών, τότε ας παραμείνει χωρίς αυτούς. Αυτό είναι ένα ακόμη ερώτημα· ποιος είναι περισσότερο τιμωρημένος, εγώ ή η κοινωνία, αφού δεν της προσφέρω αυτό που θα μπορούσα διαφορετικά να προσφέρω;"