Τα έντεκα μελετήματα του τόμου προσπαθούν να συστήσουν στον αναγνώστη τρεις εκδοχές του ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου: τον Χριστιανόπουλο ως αναγνώστη της βιβλικής και χριστιανικής γραμματείας, αλλά και του έργου άλλων ομοτέχνων του (Σολωμός, Καβάφης, Σεφέρης)· τον Χριστιανόπουλο όπως τον προσέλαβαν δύο σημαντικοί έλληνες συνθέτες (Χατζιδάκις και Κουγιουμτζής)· και τον Χριστιανόπουλο των αρχών της δεκαετίας του 1950, περίοδο διαμόρφωσης της ποιητικής του. Καθένα από τα μελετήματα εκκινεί από διαφορετικό σημείο και φωτίζει ένα μικρό κομμάτι του ποιητή, δημιουργώντας ψηφίδες που συνθέτουν ένα τμήμα της ποιητικής του δημιουργίας.