Η πεμπτουσία της φύσης του Γιώργου Δουατζή, της πνευματικότητας και της εμμονικής συντήρησης μιας αειθαλούς στοχαστικής προδιάθεσης, εμποτίζει κάθε του δημιουργική χειρονομία: Ποίηση, δοκίμιο, θέατρο, πεζογραφία (διήγημα, νουβέλα, μυθιστόρημα). αλλά και οι παράλληλες καλλιτεχνικές του ενασχολήσεις, η καλλιτεχνική φωτογραφία και, όψιμα, η ζωγραφική. Όσα θα ακολουθήσουν γράφονται έπειτα από χρόνων αναστροφή με το συνολικό έργο του Γιώργου Δουατζή, με έμφαση στην ποίησή του, η οποία άλλωστε και στοιχειοθετεί την πιο ουσιαστική πτυχή της γραφής του, όπως και της πολυεπίπεδης καλλιτεχνικής του νόησης. Αυτή η «σπουδή» στο έργο του είναι και ο μοναδικά αυθεντικός –και για τον κάθε δημιουργό– τρόπος της γνωριμίας μαζί του, χωρίς να έχει υπάρξει η ευκαιρία μιας προσωπικής μεταξύ μας επικοινωνίας. Έτσι, ο Γιώργος Δουατζής φέρει εξακολουθητικά –ως είδος φυσικού πεπρωμένου– τον βασανιστικό στοχασμό του, κατάκτηση συν τω χρόνω της προσωπικής του «έν-τεχνης σοφίας». Και έτσι αδιατάρακτα πορεύεται με τη μελαγχολική του σύννοια και την τιμιότητα της γραφίδας του…