Αυτό που κυρίως ξεχωρίζει το συγκεκριμένο βιβλίο από άλλα ταξιδιωτικά είναι το διπλό βλέμμα: ο συγγραφέας, πλήρης κάτοχος των εκφραστικών του μέσων πια μετά από τόσα πετυχημένα βιβλία, αποτολμά σύγκριση όχι μόνο των δυο Γερμανιών τού χτες με την ενιαία Γερμανία τού σήμερα, αλλά και του τοτινού δικού του, νεανικού βλέμματος, με το τωρινό ώριμο. Έτσι, πέρα από τα πολλά εντυπωσιακά που μαθαίνουμε για τις πόλεις, τα χωριά, τον Παγκόσμιο Πόλεμο, τα ποτάμια, τα κάστρα, τις μπιραρίες, τα μουσεία, τους αυτοκινητόδρομους, τους ανά τους αιώνες σχέσεις Ελλήνων–Γερμανών, τα συνοριακά μικροεπεισόδια, το αναπόφευκτο τείχος του Βερολίνου, τις γερμανικές νοοτροπίες και πολλά άλλα, γινόμαστε σοφότεροι και μέσα από τη συγκαταβατική ματιά που ο Κατσίκης ρίχνει στις εντυπώσεις, τις ιδέες και την πραγματικότητα όπου ζούσε ο παλιός του εαυτός– και η ματιά του αυτή μάς κάνει να σταματάμε πρόσκαιρα την ανάγνωση και να χαμογελάμε στοχαζόμενοι∙ ή να στοχαζόμαστε χαμογελαστοί.