H Ελισάβετ πιστεύει ότι μπορεί να τα καταφέρει να σταθεί στα πόδια της, αγαπάει τον Αλφόνσο με όση αθωότητα της επιτρέπει η κοινωνία που ζει, ελπίζει να βγει από το αδιέξοδο, μάταια όμως, δεν έχει μπουκιά να βάλει στο στόμα της και πέφτει στο ποτάμι. Ένας θαρραλέος σωτήρας τη σώζει, αλλά μετά από λίγο πεθαίνει ήσυχα από εξάντληση, αποκαμωμένη, χωρίς κουράγιο πια να παλέψει για τη ζωή της. Ο αγαπημένος της αστυφύλακας βλέπει μόνο καθήκον μπροστά του. Ο Παρασκευαστής πτωμάτων αγαπάει μόνο τα ζώα του αδιαφορώντας για τους ανθρώπους. Ο Αρχιπαρασκευαστής και ο Βαρόνος περιμένουν τη μεγάλη αλλαγή. Η Κυρία Πραντλ, σύγχρονη επιχειρηματίας ενδιαφέρεται μόνο για τα κέρδη. Ο δικαστής είναι τυφλά πιστός στη δικαιοσύνη, με ανθρώπινες όμως αδυναμίες, όπως ισχυρίζεται η γυναίκα του. Ο ανάπηρος, η γυναίκα εργάτη, η Μαρία, ο λογιστής, οι "πελάτες" της κοινωνικής πρόνοιας μάταια αναζητούν κάποιον αρμόδιο να τους βοηθήσει.