Αποτραβήχτηκε από τον πολιτισμό των ανθρώπων για να μην πληγώνεται άλλο. Εκεί, σε κάποιο ερημονήσι, έχει το χρόνο ν αναμετρηθεί με το παρελθόν που πια δεν τον τρομάζει. Η τύχη τού φέρεται καλά, έτσι αποκτά οικογένεια, ένα χαμηλόβαθμο αξίωμα κι έναν εξωτικό παπαγάλο, ο οποίος μιμείται κάθε λάθος του και υπεροψία. Αν το τίμημα της ελευθερίας είναι μια μορφή αυτοεξορίας, εκείνος υιοθετεί μια στάση κριτικής, την οποία χρόνια πειραματιζόταν. Διαπιστώνει ότι τίποτα δεν είναι οριστικό, ούτε μοιραίο.