Τούτα τα γραπτά επιλέχτηκαν από μια μακρά περίοδο δώδεκα χρόνων (1987-1999), αρχής γενόμενης απ την περίοδο της στρατιωτικής θητείας. Η σειρά με την οποία είναι τυπωμένα, συμπίπτει με την χρονολογική σειρά που γράφτηκαν. Τελικά έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια για να καταλάβω πως δεν είμαι περισσότερο ή λιγότερο ματαιόδοξος από άλλους που επίσης έχουν εκδόσει κάτι. Γιατί ενώ τα γραπτά είναι για μένα, εμμέσματα μιας προσωπικής αγωνίας, η έκδοσή τους -και κατ επέκταση η ανάγνωση απ "τον άλλον", είναι κάτι που ενώ ερεθίζει -ίσως- το εντός του, δεν επικοινωνείται με τον γράφοντα. Εκτός κι αν υπάρχει μεταξύ των δύο (το "γράφοντα" και του "άλλου), ζώσα προσωπική σχέση. Τότε όμως δεν υπάρχει λόγος να γράφουμε ποίηση γιατί απλούστατα τη ζούμε. Ίσως η έλλειψη αυτών των σχέσεων -και κατ επέκταση η αγωνία για την δημιουργία τους- είναι το ελαφρυντικό στην ματαιοδοξία μου της έκδοσης τούτης. (Μόδης Γούναρης)