ΘΑΥΜΑΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΨΥΧΕΣ Μοιάζεις σαν χάραμα καθώς πληγώνεις την ψυχή σου, βλέπεις τριγύρω σου μονάχα μοναξιά κι όταν μπορείς αλλάζεις μόνο τη μορφή σου, μα η ζωή σου μόνη πια δε σου μιλά. Μοιάζεις σαν έρωτας καθώς κουρνιάζεις στη γωνιά σου, κοιτάς παράθυρα που κλείνουν μοναχά κι όταν τα βλέμματα κλειδώνουν τα όνειρά σου, τότε κι οι ελπίδες σου ανάβουν σαν κεριά. Σκοτάδι έπεσε κι ο λογισμός στου δέντρου τη σκιά κυλά, σκέψεις τρελές σε μέρες πονηρές, θαύματα ψάχνουν οι ψυχές. Ξέρω, αγάπη μου, μην κλαις. Θα ’ρθουν για μας μέρες γλυκές, σου το ’χω πει πολλές φορές, νύχτα βαδίζουν οι σκιές.