Ένα ταξίδι στις κοντινές άγνωστες θάλασσες, με τους ορίζοντες των μακρινών. Εκεί που το τοπίο κι οι άνθρωποι αναμοχλεύουν την ουσία του κόσμου. Κόντρα στον καιρό, με τον Γαρμπή συνοδοιπόρο. Με τον λόγο να μεταμορφώνει και να μεταμορφώνεται στα ορατά και αόρατα, σ αίσθηση και αισθητική. Σ αυτή την αναζήτηση του αγνώστου, κάνοντας βουτιές στην ανυποταξία της ψυχής, στο ανεκπλήρωτο και στη ρευστότητα της πραγματικότητας, με τον χρόνο, ένα γκρινιάρικο μωρό, προσπαθώ να επικοινωνήσω. Μες το ηλιόλουστο φως, η ποίησή μου μια ηλιαχτίδα, μια οπτική σ ένα σύμπαν μέσα και έξω από τον άνθρωπο που το ορίζω ουρανό. Με τη λύρα του Ορφέα σας εύχομαι καλό ταξίδι.