Εις την συγγραφήν του παρόντος με ώθησαν η επιθυμία της συζύγου μου Ελένης Γιοσμά, αλλά και εμού, προς αποκατάστασιν της μνήμης του πενθερού μου Ξενοφώντος Γιοσμά, ο οποίος δια τους μη γνωρίζοντας, εκατηγορήθη ως ηθικός αυτουργός δια τον τραυματισμόν και τον εκ τούτου επελθόντα θάνατον του Γρηγορίου Λαμπράκη. [...] Στηριζόμενος επί των επισήμων θέσεων, αποφάσεων και προτάσεων των καθ οιονδήποτε τρόπον αναμειχθέντων ανακριτών, εισαγγελέων, δικαστών, μαρτύρων, ενόρκων και άλλων, προσεπάθησα να δώσω μίαν άλλην διάστασις, εις την τραγικήν υπόθεσιν του Γρηγορίου Λαμπράκη, μακράν αυθαιρέτων συμπερασμάτων και κρίσεων. [...] (από το προλογικό σημείωμα του συγγραφέα)