[...] Αντικείμενο της παρούσας μελέτης αποτελεί η διερεύνηση της πολεοδομικής εξέλιξης της πόλης Χίου στο χρονικό διάστημα από το 1830 μέχρι το 1940. Το έτος 1830 σηματοδοτεί την επιστροφή του πληθυσμού και την επαναφορά των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στην πόλη της Χίου μετά τις σφαγές, την καταστροφή του κτιριακού πλούτου και τον εκπατρισμό των κατοίκων, συνεπειών της εκδίκησης των Τούρκων για το επαναστατικό κίνημα των Χίων το 1822. Το μετά το 1830 διάστημα υπήρξε η περίοδος της τελευταίας σχετικής ακμής του νησιού, πριν αυτό αποτελέσει ακριτική περιοχή του ελληνικού κράτους και διαδραματίσει ρόλο επαρχίας. Το 1940 οριοθετεί το τέλος της ιστορικής διαδρομής στο ελληνικό κράτος πριν την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. [...] (από την εισαγωγή του βιβλίου)