Το βιβλίο αυτό ασχολείται με τις πολιτικές διά βίου μάθησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) από το 2000 και μετά. Προσπαθεί να αποτυπώσει, να αναλύσει και να ερμηνεύσει τόσο την παραγωγή και διάχυση της εκπαιδευτικής πολιτικής στην ΕΕ όσο και την υποδοχή της σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, η οποία δεν παράγει πολιτική αλλά και δεν είναι παθητικός δέκτης πολιτικής. Στο δεύτερο μέρος, οι έρευνες πεδίου που παρατίθενται αποδεικνύουν τα πολλαπλά φιλτραρίσματα, τις αποσιωπήσεις, τις παρερμηνείες (ίσως και διαστρεβλώσεις) που αυτές οι πολιτικές υπόκεινται πριν φτάσουν (αν φτάσουν και όπως φτάσουν) στο ελληνικό συγκείμενο.