Το έργο διαδραματίζεται στον αμερικάνικο νότο το 1850, μέσα και έξω από την αγροικία του Εφραίμ Κάμποτ, ενός ηλικιωμένου, αυταρχικού άντρα, που ζει εκεί με τους τρεις γιους του. Ο Ήμπεν, ο νεαρότερος, διεκδικεί το μεγάλο κτήμα? θεωρεί ότι η γη και το σπίτι του πατέρα του τού ανήκει, καθώς η μητέρα του ήταν η πραγματική ιδιοκτήτρια της περιουσίας που κληρονόμησε ο Εφραίμ. Αφού εξαγοράζει τα δικαιώματα από τα δύο ετεροθαλή αδέρφια του, απομένει αυτός και ο πατέρας του, ο οποίος, μετά από ένα διάστημα απουσίας, επιστρέφει στο σπίτι παντρεμένος με τη νεαρή Άμπυ. Ήδη από την πρώτη συνάντηση φανερώνεται η φλόγα του έρωτα μεταξύ των δύο νέων και η εξέλιξη θυμίζει το ισχυρό ερωτικό τρίγωνο της Φαίδρας, του Θησέα και του Ιππόλυτου. Ο πουριτανισμός του 1850 εξυπηρετεί τον Ο΄΄ Νηλ που αποδεικνύει ότι, στο πλαίσιο της ζωής των απλών ανθρώπων, η επίδρασή του είναι μεγαλύτερη αλλά και τα πάθη πιο βίαια και αληθινά. Οι δύο τεράστιες κλωνόγερτες φτελιές, σαν ήρωες του έργου, πέφτουν βαριές πάνω στο σπίτι, σαν να το προστατεύουν και ταυτόχρονα να το υποτάσσουν.