"Στην αυθαιρεσία της άγνοιας και εν αναμονή αναγκαιότητας μη χρηστικών πραγμάτων, με αδυναμία ίσως αποδοχής ανοίκειου κόσμου, εσωτερική σύγκρουση και βαθιά διαίσθηση, δίνοντας πληρότητα και διαφάνεια σε πλάνα όνειρα μέσα από μία μεταμορφωτική διαδικασία, περνώντας άβυσσους ανομολόγητες αποσιωποιημένων πλευρών, βιώνοντας την αμφιθυμία του αισθήματος άλλοτε σαν έκσταση και λύτρωση και άλλοτε σαν απώλεια και οδύνη, όταν η προδοσία προσδιορίζει την αθωότητα η φαντασία συνυπάρχει στη πραγματικότητα και η λογική ενέχει τη γοητεία του παράλογου, με λέξεις που σέβονται ό,τι είναι κρυμμένο, τη σιωπή, την αναπνοή, την κίνηση της σκέψης, την αυτονομία του ανεξέλεγκτου, πισωδρομώ και παίρνοντας τον εαυτό μου από το χέρι μετέρχομαι της μεγαλύτερης επανάστασης του Ανθρώπου της Αγάπης"....