Τι το ιδιαίτερο έχει το πρόσωπο; Και τι συμβαίνει όταν νευρολογικές καταστάσεις κάνουν την έκφραση ή την κατανόηση της έκφρασης ενός προσώπου αδύνατη; Μέσα από ένα μείγμα επιστήμης, αυτοβιογραφίας, μελέτης περιπτώσεων και υποθέσεων, ο Jonathan Cole παρουσιάζει "τη φυσική ιστορία του προσώπου και την αφύσικη ιστορία αυτών που ζουν χωρίς πρόσωπο". Οι άνθρωποι των οποίων οι ιστορίες φιλοξενούνται στο βιβλίο, έχοντας χάσει εξ ολοκλήρου ή εν μέρει αυτό που για όλους εμάς, τους "κανονικούς", φαίνεται αυτονόητο και δεδομένο, παλεύοντας να αντισταθμίσουν αυτήν την απώλεια μέσα από τους πιο διαφορετικούς δρόμους, μέσα σε ένα πολιτισμικό πλαίσιο που συχνά είναι από αδιάφορο έως εχθρικό για τον αδύναμο και τον διαφορετικό, εκπλήσσουν και συγκινούν με την αυθεντικότητα, την ευρηματικότητα και τη δύναμη που τρέφεται από τη ζωτική ανάγκη για επικοινωνία και βαθιές ανθρώπινες σχέσεις, δηλαδή για ό,τι δίνει νόημα στη ζωή. Για αυτά του τα στοιχεία, το βιβλίο μπορεί να βρει μία ξεχωριστή θέση τόσο σε μία πανεπιστημιακή αίθουσα όσο και στην προσωπική βιβλιοθήκη κάθε ανήσυχου αναγνώστη.