Ψυχανάλυσέ το. Ποιο; Και με τι τρόπο; Τι μπορούμε να ψυχαναλύσουμε δίχως αναλυόμενους, συνεδρίες και θεραπευτικό πλαίσιο; Ψυχαναλύεται ο χρόνος που τρέχει, η πραγματικότητα που μας περιβάλλει, η επικαιρότητα που διαμορφώνει τις ζωές μας; Η χρονιά της πανδημίας και των συναρθρώσεών της, των θανατοπολιτικών στη Μεσόγειο, του συμπτώματος Brexit, της λευκής υπεροχής ως πολιτική άποψη, του ταπεινωμένου υποκειμένου Τζόκερ και της μετάλλαξης του κοινωνικού δεσμού ξαναγράφονται με όρους ψυχαναλυτικής ανθρωπολογίας. Με τα θεωρητικά εργαλεία της ψυχανάλυσης, της πολιτικής θεωρίας και της φιλοσοφίας, ιχνηλατούμε τον έρωτα και την ευθραυστότητά του εν μέσω της υγειονομικής κρίσης, την αντανάκλαση του βιολογικού στο πολιτικό, την επίδραση του τουριστικού σώματος πάνω στο μετασχηματισμένο αστικό τοπίο, το εθνικό ιδεώδες πίσω από την επίκληση του ένδοξου παρελθόντος, τη σχέση του ελληνικού σχολείου με την κοινωνική κινητικότητα, το ψυχικό αποτύπωμα του ψηφιακού μετασχηματισμού. Τα κείμενα παρατίθενται με χρονολογική σειρά, από τις αρχές Αυγούστου του 2019 μέχρι τα τέλη του 2020, όπως φιλοξενήθηκαν στην Εφημερίδα των Συντακτών, με την ελπίδα να γίνουν μια γέφυρα σκέψεων ανάμεσα στην προπανδημική και στην μεταπανδημική ζωή.