Η ΑΝΝΑ ΑΧΜΑΤΟΒΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΛΟΥΜΠΙΑΝΚΑ* Τη φλόγα έσβησε μια παγερή πνοή στέκω εδώ ξεχασμένη άμετρο χρόνο περνούν κορίτσια που μου γνέφουνε μετά γυναίκες μετά γριές μετά τίποτε κι εγώ περιμένω αλήθεια τι; -ντυμένη στα μαύρα- γιατί; το σώμα μου κύρτωσε η μορφή μου ρυτίδιασε ας τραβήξω το σάλι τα μαλλιά μου να σιάξω μα τι νόημα έχει απ τα Ουράλια ως πέρα στης Καμτσάτκας τα μέρη κανείς δεν απόμεινε....
SAVE OUR SOULS Χάνεται πάντοτε μαζί με το καράβι ο μαρκόνης ως και την ύστατη στιγμή γερτός στο χειριστήριο επάνω τρεις τελείες τρεις παύλες και πάλι τρεις τελείες για τις ψυχές των άλλωνε χτυπά μέσα στην πνιγηρή ατμόσφαιρα της βυθισμένης του καμπίνας ως και την ύστατη στιγμή όχι από καμιά υποχρέωση σπρωγμένος μα από κάτι μέσα του βαθύ δασκαλεμένος μέσα στο μαύρο πέλαγο χάνεται ο μαρκόνης μ ένα πικρό χαμόγελο με μια γκριμάτσα τραγική γιατί βοήθεια το ξέρει πως δε θα ρθει....
Όπως η γάτα απιθώνει τ ακέφαλο ποντίκι στο κατώφλι κι οπτασιάζεταικανείς ότι έρημος πλαγιάζει καταγής όπως αυτιάζεται τις ρίζες να γεφυρώνουνε την άβυσσο και να χιμούν επάνω τουσαν Άρπυιες φονικές....
€10,00€8,00
Τα cookies μας βοηθούν να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας. Με τη χρήση των υπηρεσιών μας, συμφωνείτε με τη χρήση των cookies.