Με μικρές αφηγήσεις της ψυχής μου, γέμισα τα δύο τελευταία χρόνια τις μοναχικές μου ώρες. Έτσι, θυμήθηκα τους αγαπημένους μου που έφυγαν, ξαναέζησα στιγμές και είδα εικόνες, αλλά έκανα και ταξίδια στην Ιστορία, που είναι ο μεγάλος μου έρωτας. Ό,τι ωραίο θυμήθηκα, ό,τι πικρό έζησα, ό,τι χαριτωμένο και συγκινητικό παρατήρησα ή διάβασα, με λίγα λόγια ό,τι άγγιξε την ψυχή μου... το έκανα "ψυχογράφημα", για να το νοιώσω καλύτερα και προ παντός να μην το ξεχάσω. Γιατί... "ξεχνάω" είναι "πεθαίνω" και "θυμάμαι" είναι "ζω".