Ποια είναι η λειτουργία της "ψυχολογίας" στο πλαίσιο της λεγόμενης μεταναστευτικής "κρίσης"; Είναι τα εργαλεία αυτής της δυτικής επιστήμης κατάλληλα για να αντιμετωπίσουν τον ψυχικό πόνο ανθρώπων που δεν την αναγνωρίζουν και δεν κατανοούν τη γλώσσα και τη λογική της; Ή μήπως πρόκειται, τελικά, για μια τεχνολογία συμμόρφωσης; Βασισμένο σε σημειώσεις πεδίου και μελέτες περίπτωσης από Κέντρα Υποδοχής και δομές "φιλοξενίας", το βιβλίο αυτό διερευνά την ψυχοπολιτική λειτουργία των ψ-παρεμβάσεων και θέτει υπό αμφισβήτηση τις κυρίαρχες "θεραπευτικές" πρακτικές. Στόχος του βιβλίου δεν είναι να παρουσιάσει μια κλειστή θεωρητική ανάλυση και να δώσει έτοιμες απαντήσεις, αλλά να διατυπώσει και να αναπτύξει ένα ουσιαστικό διττό ερώτημα: "τι ψυχολογία κάνουμε και για ποιους/ες την κάνουμε".