Λίγοι καλλιτέχνες επιδίωξαν να υλοποιήσουν το όραμα μιας ζωής αφιερωμένης στην τέχνη με το πάθος που το έκανε ο Γκωγκέν. Η τέχνη του υπήρξε ο καθρέφτης δύο κόσμων, ανάμεσα στους οποίους ζούσε. Από τη μια, το έργο του αποτύπωνε τον μισητό του σύγχρονο πολιτισμό, ενώ από την άλλη πρόσφερε έναν εναλλακτικό, πρωτόγονο τρόπο ζωής, του οποίου αναδείκνυε τη φυσική αρμονία. Αλλά δεν του αρκούσε να αναπαριστά αυτόν τον κόσμο. Ήθελε να γευτεί και την εμπειρία από πρώτο χέρι. Ήθελε να αποδείξει ότι ο εξωτισμός των Νότιων Θαλασσών δεν αποτελούσε απλώς το μαγικό καταφύγιο που συνέπαιρνε τους σύγχρονούς του Ευρωπαίους σε μια εποχή παγκοσμίων εκθέσεων, αλλά και ραγδαίων εξελίξεων στο πεδίο των μέσων ενημέρωσης και της επικοινωνίας. Ο Γκωγκέν αναδείχθηκε σ έναν από τους πιο γνήσιους πρωτοπόρους του μοντερνισμού, καθώς το έργο του προανήγγειλε ένα κυρίαρχο χαρακτηριστικό της τέχνης του 20ού αιώνα: τη σύζευξη ζωής και καλλιτεχνικής δημιουργίας, φαντασίας και μεθοδικότητας. [...] (από τη σελ. 7 του βιβλίου)